Ah yeryüzü,
ah dağ, taş
ah hava!
Lohusa yorgunluğu çökmüş üstüne
Canım Antakya
Güzelliğiyle, merhametiyle, bereketiyle
gebedir burada dünya ana.
Birlikte sarsılmadık mı yerin sancısıyla?
Heybetin ses oldu,
duyuldu insanoğluna.
Birlikte ağladık
Birlikte aktık kanla revanla,
Tenindeki yarıkların sızısında.
Bir yanda haykırış,
Bir yanda hoş gelene kutlama…
Yorgun, baygın ana kucağında
nefes alıyor işte yeni bir dünya!
Silin terini, silin!
Kalkıyor artık ayağa.
Hem de şimdi nurlar kucağında!
Besle sütünle,
Sür sütünden çatlamış kabuğuna
Yara da sende, şifa da…
Bas mührünü bir kez daha
Zamana nakışlı kutsallığınla!