“Olağanüstü denilenin, gerçek yaşamın ta ortasında olduğunu çok az kimsenin bildiğine yanarak,” der Tomris Uyar, Gündökümü notlarında. Bu açıdan bakıldığında arayış eyleminin tam da bunu işaret edebilme olasılığı çok yüksektir. Yaşamın ortasında olup da fark etmeden yanından geçtimiz onca an, tam da bunu söyler bize. Hızla akıp giden zamanların, dev gizemler taşımaksızın ruhumuza teyellediği nice kutsal ve görkemli kırılma noktası vardır ki, hem kutsallıklarını hem de görkemlerini sadece yaşamın içerisinde olmaktan alırlar. Bir an yaşadığımız şehre bakmak, bulutların rengini seçebilmek, yaşamlarımızın şiir hâlini hissedebilmek ve bunların gerçekleşmesi için ta Fizan’a kadar gitmek değil; bir çayhaneye gitmek, iki top dondurma yemek (malum yaz mevsimi), ayaklarını kirloş ve yosunlu bir denize sokabilmek başı çekebilir. Arayışı abarttıkça “kaderin kara listesinde olmak” diyebileceğimiz nice hâl de kendiliğinden erir, tarihin “aşılamaz” denilen dönemeçlerinde, neredeyse kendiliğinden, gözden kaybolur.
Ama…
Evet, bir de işin ama’sı var.
“Bazen hayata bırakmak iyidir,” deyip coğrafyamızı yerle bir eden nice açmazlara şimdilik bir edebî göndermede bulunmuş olsak da işin başka bir boyutu daha vardır. Var. O boyut, içimizi kavurmaya devam ettiği müddetçe bizlerin arayıştan vazgeçmeyeceğimize inanıyorum. Artık, biz kimsek…
Ve bu kısa mırıldanmayı, yine Tomris Uyar ile bitirelim istiyorum: “Yerleşmiş bir düzeni iki santimetrekarelik bir özgürlük uğruna hangi yiğit tepebilir? Kim mi? Şimdi iki santimetreye sahip çıkamadıkları için ileride bir milimetrekarenin ceremesiyle uğraşacak yiğitler.” 1970’lerde yazılmış bu satırlar, bize ve arayışlarımıza kâfi derecede yol gösteriyor sanırım…
Her boyutuyla sımsıcak günlerden geçerken, A Millî Kadın Voleybol Takımımızın dünya birinciliği içimize su serpti. Ancak tecrübe etmek durumunda olduğumuz ateşin harı, geçecek gibi değil… Bu yüzden önümüzdeki sayının temasını “sıcak” olarak belirledik. Yazılarınızı 31 Temmuz’a kadar info@mikro-scope.com adresine gönderebilirsiniz.