Özge Kılıçoğlu'ndan Kitap İncelemeleri - Kasım | Mikroscope

1969 yılında Tirebolu’da doğdu. İstanbul Kız Lisesi/Erenköy Kız Lisesi parasız yatılıyı ve İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ni bitirdi. Almanya Goettingen Üniversitesi'nde Siyaset Bilimi ve Sosyal Siyaset okudu. Sosyal Siyaset dalında doktora yaparken tez aşamasında bırakıp Türkiye’ye geri döndü. İlk öykü kitabı "Babam İntihar Etmemişti", 2016 yılında Notabene Yayınevi tarafından yayımlandı. Öykü ve yazıları Kitaplık dergisi, Notos Öykü, Sarnıç Öykü, 14 Şubat Dünyanın Öyküsü, Galapera Öykü, Gergedan Kitabevi fanzinlerinde, Mahur Beste dergisi, Yeşil Gazete ve Öykü Gazetesi’nde yayımlandı. Bir öyküsü 2011 İstanbul Mimarlar Odası öykü ödül yarışmasında birincilik kazandı ve diğer dereceye giren öykülerle birlikte kitaplaştırıldı. Bir başka öyküsü Aylak Adam Yayınevi’nden çıkan "Öyküden Çıktım Yola" adlı öykü seçkisinde yer aldı. Hikmet Temel Akarsu ve Prof. Dr. Nevnihal Erdoğan tarafından hazırlanan ve kitaplaştırılan "Edebiyatta Mimarlık", Hikmet Temel Akarsu tarafından hazırlanan ve kitaplaştırılan "Edebiyatta Denizcilik", "Denizcilikte Edebiyat ve Edebiyatta Hukuk" seçkilerinde ikişer kitap analizi ile yer aldı. Mevzu Edebiyat çevrim içi dergide kitap incelemeleri, Ekmek ve Gül, Prologdergi, Olası Olmayan çevrim içi dergilerde öyküleri yayımlandı.

 

 

Gelecek nesiller sözlüklerde “Aidiyet” kelimesini bulamayacaklar diye düşünüyorum. Yerine ne koyulur hiçbir fikrim yok. Unutulan, nesli tükenen, antik bir kelime olarak tarihte yerini alacak sanırım.
İnsan ait olmadan nasıl yaşar? Doğduğu yerin toprağını, suyunu, havasını insanın hücrelerine nakşeden nedir? Ne bunu bu kadar önemli hale getirir?
Sadece mekân da değil oysa…İnsan kendini insana da ait hisseder.

Aidiyet temalı bu ayki sayımız için size aşağıdaki kitapları seçtim:

The Promise – Damon Galgut
Exit West – Mohsin Hamid
Daheim – Judith Hermann
Der Hof im Spiegel – Emine Sevgi Özdamar
Olduğum Yer – Jhumpa Lahiri
Heimsuchung – Jenny Erpenbeck

Oradan oraya savrulduğumuz günlerden geçiyoruz. Her birimiz kendimizi ait hissettiğimiz mekân ve kişilerle çevrilmiş olmayı diliyor. Anima Mundi. Bütün canlılar birbirine bağlı ve ruh hem beden hem de dünya ile içre. Öyleyse ben her yere ve herkese aitim…